سخنانی از حضرت علی (ع)
شکست عدم پیروزی نیست بلکه شکست پیروزی آدم را به تأخیر می‌اندازد.
هر که همتش کوچک باشد، فضیلتش از بین برود.
هر گاه جنایت‌ها آشکار شود، برکت‌ها از میان برود.
ثمره حسادت، بدبختی در دنیا و آخرت است.
تو اگر نیکی کنی خود را گرامی داشته‌ای و به خودت نیکی کرده‌ای، اگر بدی کنی خودت را خوار کرده‌ای و به خودت زیان رسانده‌ای.
گنجایش هر ظرفی با آنچه در آن نهند، تنگ می‌شود جز ظرف دانش که (هر چه در آن نهند) گسترش می‌یابد.
بدهکاری زیاد، راستگو را دروغگو می‌کند و خوش قول را بد قول می‌کند.
هر که اطمینان داشته باشد که آنچه خدا برایش مقدر کرده است به او می‌رسد، دلش آرام گیرد.
زهد و بی‌اعتنایی به دنیا، بزرگترین آسایش است.
چه بسیارند عبرت‌ها و چه اندک‌اند عبرت گرفتن‌ها!
در انتظار فرج باشید و از رحمت خدا نومید نشوید.
انصاف، برترین خصلت‌هاست.
هر که خوراکش کم باشد، اندیشه‌اش زلال گردد.
شنونده غیبت، مانند غیبت کننده است.
هر کس پاک‌دامنی و قناعت ارمغان او شد، سرافرازی با او هم پیمان گشت.
برترین بخشندگی بخشش در تنگدستی است.
محبوب‌ترین مؤمن نزد خداوند کسی است که مؤمن فقیری را در تنگدستی دنیا و گذران زندگی یاری رساند.
خوشا به حال آنکه به بندگان خدا نیکی کند و برای آخرت خود زاد و توشه برگیرد.
از گردش روزگار، گوهر مردان آشکار می‌شود.
از طمع کاری است که مردان گردن به ذلت و خواری نهند.
علم در سه چیز است: در سختی، ولی در راحتی می جویند؛ در غربت، ولی در دیار آشنا می جویند؛ در گرسنگی، ولی در سیری می جویند.
